شب يلداي پارسال
در سالن مدرسه با پارچه هايي مشكي و ستارگان درخشان نمادي از شب درست كرديم .بالاي آن نوشتم شب يلداي سال 91 با محوريت صله رحم و راز و نياز .احاديثي در مورد صله ارحام و فوايدش بر روي پارچه ها نصب كرديم . كار جالب كه يك دفعه به ذهنم رسيد و خداييش هم خوب جواب داد اين بود : شماره همراهم را نوشتم و بالاي آن در مورد زيارت عاشورا كمي توضيح داده و از بچه ها خواستم اگر در اين شب كه بلند ترين شب سال است زيارت عاشورا را خواندند با پيامك به من اطلاع دهند. ضمنا اگر از خانواده ،اقوام و.. كسي با انها زيارت را خواند نام خود با تعداد همراهيانشان را پيامك كنند . برايم باور كردني نبود .آن شب من فقط در حال پاك كردن پيامك ها بودم چون حافظه گوشي توان دريافت پيامك هاي مشتاقان ابا عبد الله را نداشت . خيلي از دانش آموزان صبح روز بعد با ديدنم به سمتم آمدند با ناراحتي مي گفتند : خانم اجازه ما هم زيارت عاشورا خوانديم اما نتوانستيم پيام بديم . از شور و حال بچه ها نمي توانم حرفي بزنم . فقط اين را مي گويم كه بچه ها فطرتا پاك اند .
گفتم شايد اين خاطره تلنگري باشد براي دوستان مبلغم تا بدانند از تمام فرصت ها مي توان براي تبليغ دين اسلام استفاده كرد حتي از يك شب كه تنها 1 دقيقه از شب هاي ديگر بيشتر است.