صدای پای باران

فلسفه قيام عاشورا

سيد الشهدا- سلام اللَّه عليه- با چند نفر از اصحاب، چند نفر از ارحامشان، از مخدَّراتشان قيام كردند. چون قيام للَّه بود، اساس سلطنت آن خبيث را به هم شكستند. در صورتْ ايشان كشته شدند لكن اساس سلطنت را، اساس سلطنتى كه مى‏خواست اسلام را به صورت سلطنت طاغوتى درآورد. خطرى كه معاويه و يزيد براى اسلام داشتند اين نبود كه غصب خلافت كردند؛ اين يك خطر، كمتر از آن بود؛ خطرى كه اينها داشتند اين بود كه اسلام را به صورت سلطنت مى‏خواستند در بياورند، مى‏خواستند معنويت را به صورت طاغوت درآورند، به اسم اينكه «ما خليفه رسول اللَّه هستيم» اسلام را به يك رژيم طاغوتى منقلب كنند. اين مهم بود. آنقدرى كه اين دو نفر ضرر به اسلام مى‏خواستند بزنند يا زدند جلوترى‏ها آنطور نزدند. اينها اصل اساس اسلام را مى‏خواستند وارونه بكنند. سلطنت بود، در مجالسشان شرب خمر بود، قمار بود. «خليفه رسول اللَّه» در مجلسِ شرب خمر؟! و در مجلس قمار؟! و باز «خليفه رسول اللَّه» نماز هم مى‏رود و جماعت مى‏خواند! اين خطر از براى اسلام خطر بزرگ بود. اين خطر را سيد الشهدا رفع كرد. قضيه ،قضيه فقط غصب خلافت نبود. قيام سيد الشهدا- سلام اللَّه عليه- قيام بر ضد سلطنت طاغوتى بود. آن سلطنت طاغوتى كه مى‏خواست اسلام را به آن رنگ درآورد كه اگر توفيق پيدا مى‏كردند، اسلام يك چيز ديگرى مى‏شد. اسلام مى‏شد مثل رژيم 2500 ساله سلطنت. اسلامى كه آمده بود و مى‏خواست رژيم سلطنتى را و امثال اين رژيمها را به هم بزند و يك سلطنت الهى در دنيا ايجاد كند، مى‏خواست «طاغوت» را بشكند و «اللَّه» را جاى او بنشاند، اينها مى‏خواستند كه «اللَّه» را بردارند، و«طاغوت» را جايش بنشانند. همان مسائل جاهليت و همان مسائل سابق. كشته شدن سيد الشهداء -سلام اللَّه عليه- شكست نبود چون قيامْ للَّه بود، قيامِ للَّه شكست ندارد.
خداى تبارك و تعالى مى‏فرمايد: فقط يك موعظه من دارم. پيغمبر اكرمْ واسطه، خدا واعظ، ملت مُتَّعِظ. من فقط يك موعظه- بيشتر از يك موعظه ندارم. إنّما أعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا للَّه اينكه براى خدا قيام كنيد؛ وقتى كه ديديد كه دين خدا در معرض خطر است، براى خدا قيام كنيد. امير المؤمنين مى‏ديد كه دين خدا در خطر است، معاويه دارد دين خدا را وارونه مى‏كند ، براى خدا قيام كرد. سيد الشهدا هم همين طور براى خدا قيام كرد. هر وقت ديديد- اين يك مطلبى است كه براى يك وقت نيست؛ موعظه خدا هميشگى است- هر وقت ديديد كه بر ضد اسلام، بر ضد رژيم انسانى- اسلامى- الهى خواستند كه قيام كنند، خواستند مسائل اسلام را وارونه كنند ، به اسم اسلامْ اسلام را بكوبند، اينجا للَّه بايد قيام كرد. و نترسيد از اينكه شايد نتوانيم، شايد شكست بخوريم؛ شكست تويش نيست  خوب، ما به اندازه قدرتمان مى توانيم كار بكنيم. وقتى كه ما ديديم كه- يا شما ديديد كه- يك رژيمى اسلام را دارد وارونه مى‏كند، به اسم عدالت اسلامى دارد ظلم را ترويج مى‏كند، مى‏خواهد اسلام را اينجورى معرفى كند؛ يكوقت مى‏ايستد مى‏گويد من كارى به اسلام ندارم، اين تكليف سبكتر است براى انسان. يكوقت يك كسى قرآن طبع مى‏كند و زيارت سيد الشهدا، حضرت رضا- سلام اللَّه عليه- مى‏رود و در ملأ عام نماز مى‏خواند و حرفهايش هم  اين‏ است كه « ما مى‏خواهيم عدالت اسلامى را جارى كنيم، ما مى‏خواهيم اسلام را درست كنيم » و آن وقت اسلام را كه فرياد مى‏زند ، وارونه درست مى كنند؛ اينجاست كه تكليف مشكل است. اينجاست كه اسلام در خطر است؛ كه انعكاسش در خارج و گاهى هم در داخل، اگر اينها موفق مى‏شدند در داخل هم گاهى انعكاس اين بود كه «خوب، همين است ديگر، رژيم اسلامى همين است»! ما قياممان، شما قيامتان براى خدا بايد باشد. وقتى دين خدا را انسان در خطر ديد براى خدا بايد قيام كند. وقتى احكام اسلام را در خطر ديد براى خدا بايد قيام كند. توانست، عمل كرده به وظيفه و پيش هم برده؛ نتوانست، عمل به وظيفه كرده. گاهى وقتها تقيّه حرام است. آن وقتى كه انسان ديد كه دين خدا در خطر است نمى‏تواند تقيّه بكند. آن وقت بايد هرچه بشود برود. تقيّه در فروع است، در اصول نيست. تقيّه براى حفظ دين است. جايى كه دين در خطر بود جاى تقيّه نيست، جاى سكوت نيست حالا ما ببينيم وظيفه‏مان چيست. تا حالا انجام داديد وظايف اسلامی‏تان را- و خداوند به همه شما اجر عنايت كند- تا حالا همه با هم دست به هم داديد، جناح روحانى، جناح دانشگاهى، جناح بازارى، جناح ادارى، جناح ارتشى- يك قشرشان البته همه دست به هم دادند و اين ديوار بلندى كه واقع شده بود بين ملت و آن چيزى كه بايد به آن برسد- و اسلام- آن را شكستيد. خداوند به شما اجر عنايت كند. اما حالا تمام شده ديگر قضيه؟ ما حالا ديگر آسوده هستيم و هر كدام بايد برويم سراغ كارهايمان يا خير، آسوده نيستيم باز هم؟ باز هم بين راه هستيم؟ الآن ما باز محتواى اسلام را، ما واقعيت اسلام را در ايران پياده نكرديم. ، همه ما رأى داديم به جمهورى اسلامى؛ صحيح. با رأى تنها اسلام نمى‏آيد. به حسب رسميت، رسميت مملكت ايران الآن جمهورى اسلامى است، به حسب رأى همه مردم؛ اما محتواى اسلام بايد در اين جمهورى اسلامى تحقق پيدا بكند. فقط ما بگوييم جمهورى اسلامى و همه جهاتش غير اسلامى باشد، اين اسلام نمى شود كه! آن هم سابق مى‏گفت اسلام! معاويه هم داد مى‏كرد اسلام! نماز جماعت هم مى رفت مى‏خواند، امام جماعت هم بود. خلفاى بنى العباس هم بعضى‏شان از فضلا وعلما بودند و بعضى‏شان- يا همه‏شان- هم نماز جماعت مى‏خواندند و آداب صورى را عمل مى‏كردند؛ لكن محتواى اسلام را اينها، محتواى قرآن را اينها مى‏خواستند تهى كنند. اينها با اعمالشان مى‏خواستند كه يك اسلامِ منهاى محتوا مثل حالا؛ اسلامِ منهاى روحانيت اسلام منهاى محتواست. محتواى اسلام را اينها دارند درست مى‏كنند. اينها مى خواستند كه يك اسلامى […] «اسلام را قبول داريم»؛ بله، اسلام اما الفاظ فقط! ديگر از حد لفظ نرود به محتوا ..
صحيفه امام، ج‏8، ص: 10 صحيفه امام، ج‏8، ص: 11 صحيفه امام، ج‏8، ص: 12

زنده نگهداشتن محرّم و ذكر مصائب اهل بيت (ع)

بايد ماها و شماها در گفتارى كه داريم و خصوصاً در اين ماه محرّم و صفر، كه ماه بركات اسلامى است و ماه زنده ماندن اسلام است، بايد ما محرّم و صفر را زنده نگه داريم به ذكر مصائب اهل بيت- عليهم السلام- كه با ذكر مصائب اهل بيت- عليهم السلام- زنده مانده است اين مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتى، با همان وضع مرثيه سرايى و روضه خوانى. شياطين به گوش شما نگويند كه ما انقلاب كرديم، حالا بايد همان مسائل انقلاب را بگوييم و مسائلى كه در سابق بود حالا ديگر منسى بايد بشود؛ خير ما بايد حافظ اين سنتهاى اسلامى، حافظ اين دستجات مبارك اسلامى كه در عاشورا، در محرّم و صفر، در مواقع مقتضى به راه مى‏افتند، [باشيم؛] تأكيد كنيم كه بيشتر دنبالش باشند. محرّم و صفر است كه اسلام را نگه داشته است. فداكارى سيدالشهدا- سلام اللَّه عليه- است كه اسلام را براى ما زنده نگه داشته است؛ زنده نگه داشتن عاشورا با همان وضع سنتى خودش از طرف روحانيون، از طرف خطبا، با همان وضع سابق و از طرف توده‏هاى مردم با همان ترتيب سابق كه دستجات معظم و منظم، دستجات عزادارى به عنوان عزادارى راه مى‏افتاد. بايد بدانيد كه اگر بخواهيد نهضت شما محفوظ بماند، بايد اين سنتها را حفظ كنيد. البته اگر يك چيزهاى ناروايى بوده است سابق و دست اشخاص بى‏اطلاع از مسائل اسلام بوده، آنها بايد يك قدرى تصفيه بشود، لكن عزادارى به همان قوّت خودش بايد باقى بماند و گويندگان پس از اينكه مسائل روز را گفتند، روضه را همان‏طور كه سابق مى‏خواندند و مرثيه را همان‏طور كه سابق مى‏خواندند، بخوانند و مردم را مهيا كنند براى فداكارى، اين خون سيدالشهداست كه خونهاى همه ملتهاى اسلامى را به جوش مى‏آورد و اين دسته جات عزيز عاشوراست كه مردم را به هيجان مى‏آورد و براى اسلام و براى حفظ مقاصد اسلامى مهيا مى‏كند. در اين امر، سستى نبايد كرد. البته بايد مسائل روز گفته بشود.
بايد در همه منابر به اين جوانهايى كه گول خورده‏اند- از اين منافقين و امثال آنها- نصيحت بشود، دعوت به حق بشود. بايد آنها را فهماند كه اينهايى كه شما را دعوت مى‏كنند كه به ضد جمهورى اسلامى قيام كنيد، اينها با اسلام بَدند؛ با اسم اسلام، مى‏خواهند اسلام را از بين ببرند. اينها يك روز با مقاصد اسلامى همراه نبوده‏اند. اينها نهج البلاغه و قرآن را اسباب دست قرار دادند؛ براى اينكه نهج البلاغه و قرآن را از بين ببرند. و اين جوانهاى بى‏اطلاع، اين دخترهاى بى‏اطلاع، اين پسرهاى بى‏اطلاع [كه‏] دستخوش اين تبليغات سوء اينها شده‏اند و در مقابل ملت ايستاده‏اند و در مقابل ملت مى‏خواهند كارى انجام بدهند، حالا بايد بفهمند اينها كه نمى‏توانند كارى انجام بدهند.
اگر بيايند در خيابانها و بخواهند شلوغ بكنند، همان خود مردم آنها را تربيت مى‏كنند.
قواى نظامى و انتظامى قدرتمندند و جلوى اينها را مى‏گيرند. شما بچه‏ها و جوانها، چرا خون خودتان را به هدر مى‏دهيد؟ شما برگرديد به اسلام، رها كنيد اين اشخاصى كه شما را اغوا مى‏كنند (1) و بياييد توبه كنيد، قبل از اينكه در صحنه گرفتار بشويد كه آن وقت مشكل است
آقايان در مجالس اينها را دعوت كنند. ما ميل نداريم كه جوانهايى كه بايد براى كشور خودشان خدمت كنند، در خدمت امريكا باشند، به وسيله اين اشخاصى كه به اسم اسلام مى‏خواهند اسلام را از بين ببرند. بالاخره، بايد شماها كه دعوت كرديد تاكنون مردم را به اسلام و اسلاميت و به فضايل اخلاقى، امروز هم همت بگماريد كه بيشتر دعوت كنيد؛ هم مسائل روز را براى مردم بگوييد و هم مفاسدى كه مترتب بر فعل اين گروهكها هست كه مى‏خواهند اين جمهورى را به هم بزنند به نفع امريكا 0اينها را تنبه بدهيد به مردم- و هم جنبه‏هاى اخلاقى را. و من اين جهت را بايد عرض كنم كه كسانى كه به اين پُست بسيار مهم گماشته شده‏اند و خودشان داوطلب آمده‏اند و وارد در سنخ روحانيون و خطبا شده‏اند، بايد خودشان را تهذيب كنند و خودشان را با اخلاق اسلامى تطبيق بدهند؛ عامل به احكام اسلام باشند ..
فساد اخلاقى- خداى نخواسته- مبادا در بين آنها [باشد؛] يكى- دوتايى [اگر] پيدا بشود كه فساد اخلاق دارند، بايد اخلاق خودشان را، اعمال خودشان را، كردار خودشان را، رفتار خودشان را تعديل كنند و موافق اسلام تطبيق بدهند تا حرفهايشان در مردم تأثير كند. اگر- خداى نخواسته- يك گوينده‏اى خودش آلوده باشد، نمى‏تواند با گفتار خودش، ديگران را از آلودگى جلوگيرى كند. اول بايد خودمان را اصلاح كنيم و كوشش كنيم كه ان شاء اللَّه، خودمان اصلاح بشويم و مردم را اصلاح كنيم. اين طايفه بايد در منابر، در مساجد و هر جايى كه مقتضى است، با مردم صحبت كنند و علاوه بر اينكه مسائل روز را مى‏گويند، مسائل اخلاقى و مسائل اعتقادى و اين مسائل تهذيب نفس را به مردم بگويند و مردم را هدايت كنند و مردم را به اين مسائل اسلامى آشنا كنند و در آخر منبر روضه را بخوانند و زياد بخوانند؛ دو كلمه نباشد. همان طورى كه در سابق عمل مى‏شد، روضه خوانى بشود، مرثيه گفته بشود، شعر و نثر در فضايل اهل بيت و در مصائب آنها گفته بشود تا اين مردم مهيا باشند؛ در صحنه باشند، بدانند كه ائمه ما تمام عمرشان را صرف براى ترويج اسلام كردند، اگر آنها يك سازش مى‏خواستند بكنند، همه جهات مادى برايشان مهيا بود، لكن خودشان را فداى اسلام كردند و با ستمكاران سازش‏ نکردند
بايد مردم را آشنا كنيد به وظايف خودشان. و از مردم هم تقاضا مى‏شود كه راهپيماييها به عنوان راهپيمايى نباشد، به عنوان دستجات باشد. همان دستجات سنتى با حفظ جهات شرعى اسلامى. و عاشورا را زنده نگه داريد كه با نگه داشتن عاشورا كشور شما آسيب نخواهد ديد. شما گويندگان نقش مهمى در اين باب داريد و مسئوليت بزرگى هم داريد؛ چنانچه تمام علما، هم نقش بزرگ دارند، هم مسئوليت بزرگ. هركس به اندازه خودش مسئوليت دارد ..
(1)- فريب دادن و گول زدن.
صحيفه امام، ج‏15، ص: 331 صحيفه امام، ج‏15، ص: 332 صحيفه امام، ج‏15، ص: 333

كُلُّ يَوْمٍ عَاشوُرا وَ كُلُّ أَرْضٍ كَرْبَلا(1)

اين يك عبارت آموزنده است. نه معنايش اين است كه هر روز كربلاست، هر روز بنشينيد گريه بكنيد. ببينيد چه كرده، كربلا چه صحنه‏اى بوده، هر روز اين صحنه بايد باشد: مقابله اسلام با كفر؛ مقابله عدل با ظلم؛ مقابله عدد كم با ايمان زياد، در مقابل عدد زياد با بى‏ايمانى. نه از جمعيت كم بترسيد؛ و نه از شكست بترسيد، شكستى در كار نيست. وقتى كار براى خدا باشد. كشته بشويد بهشتى هستيد؛ بكشيد هم بهشتى هستيد.امام حسين با عده كم همه چيزش را فداى اسلام كرد؛ مقابل يك امپراتورى بزرگ ايستاد و «نه» گفت؛ هر روز بايد در هر جا اين «نه» محفوظ بماند. و اين مجالسى كه هست مجالسى است كه دنبال همين است كه اين «نه» را محفوظ بدارد. بچه‏ها و جوانهاى ما خيال نكنند كه مسئله، مسئله «ملتِ گريه» است! اين را ديگران القا كردند به شماها كه بگوييد «ملتِ گريه»! آنها از همين گريه‏ها مى‏ترسند، براى اينكه گريه‏اى است كه گريه بر مظلوم است؛ فرياد مقابل ظالم است. دسته هايى كه بيرون مى‏آيند، مقابل ظالم هستند؛. قيام كرده‏اند. اينها را بايد حفظ كنيد. اينها شعائر مذهبى ماست كه بايد حفظ بشود. اينها يك شعائر سياسى است كه بايد حفظ بشود. بازيتان ندهند اين قلمفرساها! بازيتان ندهند اين اشخاصى كه با اسماء مختلفه و با مرامهاى انحرافى مى‏خواهند همه چيز را از دستتان بگيرند. و اينها مى‏بينند كه اين مجالس، مجالس روضه، ذكر مصايب مظلوم و ذكر جنايات ظالم، در هر عصرى [مظلومان را] مقابل ظالم قرار مى‏دهد. اينها ملتفت نيستند كه اينها خدمت دارند مى‏كنند به اين كشور؛ خدمت دارند مى‏كنند به اسلام ..
( 1)- هر روزى عاشورا و هر زمينى كربلاست.
صحيفه امام، ج‏10، ص: 316

درس آموزى از مكتب عاشورا

تكليف ما در آستانه شهر محرم الحرام چيست؟ تكليف علماى اعلام و خطباى معظّم در اين شهر چيست؟ در اين شهر محرم، تكليف ساير قشرهاى ملت چى هست؟
سيدالشهدا و اصحاب او و اهل بيت او آموختند تكليف را: فداكارى در ميدان، تبليغ درخارج ميدان. همان مقدارى كه فداكارى حضرت ارزش پيش خداى تبارك و تعالى دارد و در پيشبرد نهضت حسين- سلام اللَّه عليه- كمك كرده است، خطبه‏هاى حضرت سجاد و حضرت زينب هم به همان مقدار يا قريب آن مقدار تأثير داشته است.
آنها به ما فهماندند كه در مقابل جائر، در مقابل حكومت جور، نبايد زنها بترسند و نبايد مردها بترسند. حضرت زينب- سلام اللَّه عليها- در مقابل يزيد، ايستاد و آن را همچو تحقير كرد كه بنى اميه در عمرشان همچو تحقيرى نشنيده بودند، و صحبتهايى كه در بين راه و در كوفه و در شام و اينها كردند و منبرى كه حضرت سجاد- سلام اللَّه عليه- رفت و واضح كرد به اينكه قضيه، قضيه مقابله غير حق با حق نيست؛ يعنى، ما را بد معرفى كرده‏اند؛ سيدالشهدا را مى‏خواستند معرفى كنند كه يك آدمى است كه در مقابل حكومت وقت، خليفه رسول اللَّه ايستاده است. حضرت سجاد و حضرت زينب اين مطلب را در حضور جمع فاش كردند.
امروز كشور ما هم به همين نحو است. انسان عار دارد كه بگويد ما در عصرى زندگى مى‏كنيم كه تمام ارزشها، تمام ارزشها فداى قدرتهاست، فداى منافع مادى است و براى خود جز منافع مادى چيزى را ارزش نمى‏دانند. و ما امروز اينطور مبتلا هستيم ..آن پيرمرد سالخورده زاهد عابد متعهد را مى‏كشند و آن فُسّاق و منافقين مى‏گويند كه اين را ما كشتيم؛ براى اينكه مستقيماً در شكنجه‏ها و در قتلها، مستقيماً دخالت داشته است! اين چه بى‏آبرويى است كه اينها دارند؟! چه سنخ تربيتى است كه اينها شده‏اند؟! ازآن طرف، آن  همه تهمت به جمهورى اسلامى و از آن طرف، اينطور جنايات به اشخاصى كه شبها در خلوت با خدا هستند و روزها در جهاد. تكليف ماها را حضرت سيدالشهدا معلوم كرده است: در ميدان جنگ از قلّت عدد نترسيد، از شهادت نترسيد .
هر مقدار كه مقصود و ايده انسان عظمت داشته باشد ، به همان مقدار بايد تحمل زحمت بكند. ما باز درست نمى‏توانيم ادراك كنيم كه حجم اين پيروزى چقدر است. دنيا بعد ادراك خواهد كرد كه اين پيروزى ملت ايران چه حجمى دارد. به همان حجمى كه اين پيروزى دارد و اين مجاهدت، همان حجمى را كه دارد، در ازايش مصيبتها هم بايد حجمشان زياد باشد. ما نبايد متوقع باشيم كه همه قدرتها را [كه‏] دستشان را از منافعشان در اينجا و ان شاء اللَّه، در منطقه كوتاه كرديم و متوقع اين باشيم كه كه هيچ صدمه‏اى به ما وارد نمى‏شود. ما نبايد متوقع باشيم كه با اينهمه پيروزى، ما همينطور سالم خواهيم ماند.ما همينطور روزمره، همانطورى كه سابق بوده، حالا هم بايد باشيم. تكليف همه روحانيون، چه خطبايى كه منبر تشريف مى‏برند، يا ائمه جمعه و جماعت و هركس كه با مردم سروكار دارد و با آنها صحبت مى‏كند، اين است كه وضعيت قيام حضرت سيدالشهدا را به مردم درست بفهمانند كه قيام براى چى بود، چه بود و با چه عده‏اى قيام شد و با تحمل چه مصايبى آن قيام به آخر رسيد- كه به آخر نخواهد رسيد …..
صحيفه امام، ج‏17، ص: 54
صحيفه امام، ج‏17، ص: 55

اين روزها  دلم بد جوري براي  ديدن  گنبدت تنگ شده

بهشت ياجهنم ؟انتخاب با شماست !
مردي به پيامبر عزيزمان عرض كرد كه هرگاه وارد خانه مي شوم همسرم به استقبالم مي آيد و چون خارج مي شوم بدرقه ام مي كند . زماني كه من ناراحت باشم مي گويد:اگر براي روزي (و مخاج زندگي )غصه مي خوري ،بدان كه به عهده كس ديگري است .(منظور خداوند )و اگر براي آخرت ،اندوهگيني ،خداوند اندوهت را بيشتر كند (تا بيشتر به فكر آن باشي)پيامبر (صلي عليه و آله) فرمودند:به همسرت بهشت را بشارت بده و به او بگو خدا بر روي زمين عمال و كارگزاراني دارد و اين خانم يكي از عمال خداست و هر روز ثواب هفتاد شهيد ر ا دارد.(مكارم الاخلاق طبري ص229)
جمله ديواري امروز خانه من وتو!
يك ساعت قبل از ورود همسرتان به خانه كار را كنار بگذاريد . دوش بگيريد و بعد ، كمي دراز بكشيد و استراحت كنيد تا خستگي از تنتان بيرون ر ود بعد با قيافه دوست داشتني و جذاب در حالي كه رايحه عطر از وجودتان به مشام مي رسد ، يك آدامس يا آب نبات خوشبو براي چند دقيقه در دهان خود بگذاريد.
هم اكنون شما آماده و حاظريد كه به شوهر خود ((سلام)) بگوييد.بگذاريد لحظه اي كه به خانه مي رسد يك لحظه شاد و زيبا باشد . اگر او با حالتي عصبي و خسته و كوفته به خانه مي آيد ،با ديدن قيافه مرتب و منظم شما خستگي از تنش بيرون مي رود .به اين ترتيب نه تنها مي توانيد به ابراز محبت او پاسخ بدهيد بلكه خود شما هم به اين ابراز محبت نياز داريد.
(مردان عاشق اينگونه زنانند .ز-اماني)
قسمت بعدي جملات ديواي خانه من وتو :( خانم هاي عزيز براي همسرانتان لپ لپ باشيد)
اين مطلب براي خودم جالب بود ان شاالله اين مطالب را دنبال كنيد .

صدا وسیما به جوسازی رسانه ها درباره پخش مراسم عزاداری توجه نکند/ استانداردر ماه محرم استاندار یزدشد

منصوره قیاسی در واکنش به اظهارات استاندار یزد در فضای مجازی درباره رابطه افسردگی مردم یزد و برنامه های صداوسیمای یزد در ماه محرم و گریه بر امام حسین(ع) گفت : استاندار یزد توجه کند که در ماه محرم و صفر مدیریت کلان استان را عهده دار شده است و بی توجهی صدا وسیمای برخی استانها در محرم نباید الگوی صدا وسیمای یزد قرار گیرد.

به گزارش یزدبانو، استاندار یزد  یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲ مطلبی را در مورد اشک بر امام حسین علیه السلام از شخصی نقل می کند” که در سخنرانی ها توصیه نشده است بر حسین علیه السلام اشک بریزیم؛ ” که متن آن به این شرح است:

“به هرحال در یزد ابزارهای نشاط اجتماعی وجود ندارد؟این مسئله را با من در میان گذاشتند. افسردگی مردم یزد مطرح شده است، چه باید کرد مهم است. به مسئله و جنبه های غم انگیز هم باید اشاره شود، برای نمونه برنامه های صدا و سیمای یزد با دیگر استان ها تفاوت زیادی دارد. به طوریکه عمده برنامه های یزد حزن و اندوه است. الان مذهبی های ما هم با صدا و سیمای یزد مشکل دارند. ما باید توجه داشته باشیم که دین اسلام یک دین سرزنده و شاداب است. در واقعه عاشورا شما واقعه عشق و عشق بازی را می بینید، بحث کشت و کشتار نیست بلکه چون حضرت امام حسین علیه السلام آگاهانه وارد میدانی می شود که باطلی حق جلوه داده نشود و حقی باطل نشان داده نشود. این صحنه ها صحنه های زیبایی دارد که ما تبدیل به حزن و اندوه کرده ایم.”

منصوره قیاسی مديرحوزه علمیه خواهران حضرت زینب(س) یزد و یکی از فعالان حوزه زنان در واکنش به اظهارات استاندار یزد درتماس با خبرنگار حوزه زنان یزدرسا اظهار داشت: در برابر اظهارات استاندار یزد که گفته است “مذهبی های ما هم با صدا و سیما مشکل دارند” این سرال مطرح می شود که منظور استاندار کدام مذهبیون هستند و بهتر بود آنها را معرفی می کردند.آیا این افراد واقعا مذهبی هستند که انتظار پخش برنامه های شاد را در ماه محرم از صدا و سیمای یزد دارند؟

وی با ابراز تأسف شدید از انتشار اینگونه اظهارات در آستانه اربعین حسینی تصریح کرد: اگربه منابع معتبر و کتب مقاتل مراجعه کنیم در خصوص گریه بر مصیبت امام حسین(ع) مطالب بسیاری می یابیم و مطرح کردن غیر کارشناسانه آن جای سؤال دارد؟

استادحوزه و مدير  حوزه علمیه حضرت زینب(س) یزد فضای آرام برنامه های صدا و سیمای یزد در ماه محرم و صفر را با توجه به روحیه مذهبی مردم یزد نسبت به سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(ع) را ستود و از مدیر کل صدا وسیمای یزد خواست تا تحت تأثیر چنین ایرادات و جوسازی رسانه ای  قرار نگیرد.

قیاسی خطاب به استاندار یزد گفت: استاندار یزد توجه کند که در ماه محرم مدیریت کلان استان را عهده دار شده است و طبیعی است که برنامه های ویژه ماه محرم از صدا و سیما پخش می شود ولی بی توجهی برخی صدا و سیمای استانها به پخش برنامه های این مناسبت نباید الگو و دلیلی برای عدم پخش برنامه های محرم برای استان یزد قرار گیرد

منبع :يزد بانو